Google zagrożone karą 6 miliardów euro za transfer danych osobowych z Europy do USA

Transfer danych osobowych z Europy do USA

Transfer danych osobowych z centrum danych w Europie do USA nie jest obecnie czynnością w pełni bezpieczną, jeżeli chodzi o zgodność z rozporządzeniem o ochronie danych osobowych (RODO).

Istnieje spore ryzyko, że ta forma przetwarzania w konkretnym przypadku zostanie uznana przez właściwy organ nadzorczy za niezgodną z przepisami RODO. Decydując się na taki transfer, dany podmiot przyjmuje zatem na siebie „ryzyko”, przy czym może się starać je minimalizować.

Austriacka organizacja non-profit NOYB (My Privacy is None of Your Business) alarmuje, że irlandzka spółka Google nadal przesyła dane z unijnych terenów do USA pomimo dwóch wyroków TSUE. Austriacki Urząd Ochrony Danych Osobowych może ukarać Google grzywną w wysokości do 6 miliardów euro.

Zaangażowana w wyrok Europejska Rada Ochrony Danych ma wątpliwości co do należytej ochrony danych osobowych w odniesieniu do aktu prawnego FISA (Foreign Intelligence Surveillance Act).

Google twierdzi, że stosuje „techniczne środki uzupełniające”, które mają pomóc przeciwdziałać inwigilacji w odniesieniu do ustawy FISA (techniczny opis zabezpieczeń na stronach od 23 do 26). Podczas transferu danych z Europy do USA używane są:

• Protokół HTTPS + ALTS jako rozwinięcie SSL-TLS opracowany przez Google do wymiany informacji pomiędzy centrami danych Google.
• Szyfrowanie danych osobowych algorytmem AES-256 bitów.

Organizacja NYOB ma wątpliwości co do przekazywania danych osobowych amerykańskim służbom National Security Agency (NSA), ponieważ bez względu na szyfrowanie i zabezpieczenie transferu danych, te środków nie mają znaczenia w odniesieniu do inwigilacji wymuszonej przez akt FISA.

Google w 2019 roku z powodu FISA musiało odpowiedzieć rządowi USA na ponad 210 tysięcy wniosków.

Google musi przekazać wszystkie dane zgodnie z amerykańskim prawem. Groteskowe jest to, że argumentują to posiadaniem płotów i znaków przy centrum danych – amerykańskie przepisy dotyczące inwigilacji obowiązują również za płotami. Standardowe szyfrowanie też nie pomaga, bo Google ma obowiązek przekazania kluczy szyfrujących. Tylko w 2019 roku ponad 201 tys. razy przekazali rządowi USA dane o obcokrajowcach.

Max Schrems, honorowy przewodniczący noyb.eu.

Czym jest ustawa FISA?

Foreign Intelligence Surveillance Act [4] „to akt prawny przyjęty przez amerykański Kongres w 1978 r. w odpowiedzi na nieprawidłowości, jakich dopuszczały się amerykańskie służby wywiadowcze. […]

Do pozyskania danych na podstawie sekcji 1881a FISA nie jest potrzebny nakaz sądowy. Rząd, działając za pośrednictwem Prokuratora Generalnego USA i Szefa Wywiadu (Director of National Intelligence), zwraca się do specjalnego, tajnego sądu – Foreign Intelligence Surveillance Court – z wnioskiem o „autoryzację” planowanej inwigilacji.

Autoryzacja nie dotyczy konkretnej sprawy; jest przyznawana na okres do 12 miesięcy i może być przedłużona o kolejne lata. W swoim wniosku rząd bardzo ogólnie określa cele inwigilacji i zapewnia, że nie będzie ona wymierzona w obywateli USA. W pilnych sprawach może też działać, nie czekając na sąd.”