Analitycy Doctor Web przeprowadzili badania nad niebezpiecznym Trojanem typu backdoor dla komputerów z systemem Windows. Złośliwy program, nazwany BackDoor.Yebot, może przeprowadzać szeroki zakres niszczących działań na zainfekowanej maszynie, na przykład uruchamiać serwery FTP i proxy, wyszukiwać informacje zgodnie z komendą otrzymaną od cyberprzestępców, logować naciśnięcia klawiszy na zainfekowanym PC, wysyłać zrzuty ekranu na zdalny serwer.
BackDoor.Yebot rozpowszechnia się z użyciem innego malware, dodanego do bazy wirusów Dr.Web jako Trojan.Siggen6.31836. Uruchomiona na docelowej maszynie złośliwa aplikacja wstrzykuje swój kod do procesów svchost.exe, csrss.exe, lsass.exe i explorer.exe. Po wysłaniu odpowiedniego żądania na zdalny serwer pobiera i deszyfruje BackDoor.Yebot, przeprowadza wszystkie manipulacje w jego obszarze pamięci i przekazuje mu kontrolę. Niektóre funkcjonalności Trojan.Siggen6.31836 są zaszyfrowane (mogą być rozszyfrowane tylko podczas wykonywania programu. Aby dokonać tej operacji złośliwy program rezerwuje obszar pamięci, który jest automatycznie uwalniany z chwilą wykonania kodu dotyczącego tej funkcji). To malware zawiera również mechanizm sprawdzający, czy zaatakowany system jest maszyną wirtualną, oraz posiada mechanizm omijający User Accounts Control systemu Windows.
BackDoor.Yebot posiada zdolność do:
– uruchamiania na zainfekowanym komputerze serwera FTP;
– uruchamiania na zainfekowanym komputerze serwera proxy SOCKS5;
– modyfikowania protokołu RDP w celu zapewnienia zdalnego dostępu do zainfekowanego komputera;
– logowania naciśnięć klawiszy na zainfekowanym PC (keylogging);
– ustawiania kanału zwrotnego z użyciem zainfekowanego PC dla protokołów FTP, RDP i SOCKS5, jeśli sieć używa mechanizmu NAT (backconnect);
– przechwytywania danych z użyciem wzorców PCRE (Perl Compatible Regular Expressions) – biblioteki która implementuje wyrażenie regularne w języku Perl, z tego powodu Trojan przechwytuje wszystkie możliwe funkcjonalności powiązane z surfowaniem w sieci www;
– przechwytywania tokenów SCard;
– wstrzykiwania niepożądanej zawartości do stron www załadowanych do okien przeglądarki (web injection);
– przechwytywania różnych funkcji systemowych, zależnie od przyjętego pliku konfiguracyjnego;
– wchodzenia w interakcje z różnymi modułami funkcjonalnymi (wtyczkami);
– przechwytywania zrzutów ekranu;
– wyszukiwania w zainfekowanym systemie kluczy prywatnych.
BackDoor.Yebot wykorzystuje standardowy protokół HTTP, jak i natywny protokół binarny do wymiany danych z serwerem C&C. Dodatkowo serwer C&C Trojana wykorzystuje paranoidalne ustawienia: np. potrafi dodać adres IP do czarnej listy, gdy żądanie jest nieprawidłowe lub jeśli stwierdzi zbyt wiele żądań z jednego adresu IP.
Analitycy Doctor Web sugerują, że BackDoor.Yebot może być używany przez intruzów jako Trojan bankowy, głównie dzięki temu, że jest wielofunkcyjny – posiada szeroki zakres funkcjonalności i zdolność do interakcji z różnymi modułami dodatkowymi. Sygnatury BackDoor.Yebot i Trojan.Siggen6.31836 zostały dodane do bazy wirusów Dr.Web i z tego powodu nie stanowią one zagrożenia dla komputerów chronionych przez oprogramowanie Dr.Web.
źródło: Doctor Web
