Majowe badanie z serii Advanced In The Wild Malware Test dobiegło końca. Była to kolejna edycja inicjatywy, której celem jest sprawdzanie w długim czasie rozwiązań do zabezpieczania systemów Windows.
Krajobraz zagrożeń cyfrowych jest dynamiczny, dlatego nie zwalniamy tempa – od maja wykorzystujemy więcej źródeł malware in the wild, ulepszamy metodologię oraz narzędzia, które są niezbędne do testowania. Szczegółowe zmiany opisujemy w Changelog.
Oprócz skuteczności ochrony programów antywirusowych sprawdzamy tak zwany czas reagowania na zagrożenia i naprawę incydentu (z angielskiego Remediation Time).
Mierzymy wskaźnik Remediation Time kiedy dochodzi do próby neutralizacji złośliwego oprogramowania i naprawy skutków ataku. Dzięki temu możemy dokładniej wskazać różnice pomiędzy wykorzystywanymi technologiami producentów.
Nasze testy są zgodne z wytycznymi Anti-Malware Testing Standards Organisation. Szczegóły na temat badania dostępne są na tej stronie, a także w naszej metodologii.
Jak w 3 krokach oceniamy testowane rozwiązania?
W dużym skrócie nasze testy z serii Advanced In The Wild Malware Test obejmują 3 duże aspekty, które następują po sobie i łączą się w całość:
1. Dobieranie próbek do testu
Na bieżąco gromadzimy złośliwe oprogramowanie w postaci prawdziwych adresów URL z Internetu. Wykorzystujemy szerokie spektrum wirusów z różnych źródeł, a są to publiczne feedy i niestandardowe honeypoty. Dzięki temu nasze testy obejmują najbardziej aktualny i zróżnicowany zestaw zagrożeń.
Będąc bardziej precyzyjnym pozyskujemy próbki z honeypotów niskointeraktywnych i wysokointeraktywnych (Dionaea, SHIVA, HoneyDB), które emulują usługi takie jak: SSH, HTTP, HTTPS, SMB, FTP, TFTP, prawdziwy system Windows, serwer e-mail. Wykorzystujemy również publiczne źródła złośliwego oprogramowania: MWDB firmy CERT Polska, MalwareBazaar firmy Abuse.ch oraz Urlquery.net.
Zanim adres URL z próbką szkodliwego oprogramowania zostanie zakwalifikowany do testu musi zostać poddany kontrolnym scenariuszom, które opisuje poniższa infografika:
Przydatność każdego adresu URL do testu oceniamy na podstawie parametrów:
- Czy plik jest online? Zagrożenie musi być dostępne online, aby możliwe było pobranie pliku.
- Czy plik jest unikalny? Porównujemy SHA256 pliku z haszami w bazie danych, aby wykluczyć duplikowanie się zagrożenia. Dzięki temu nigdy nie testujemy na dwóch takich samych zagrożeniach.
- Czy plik pasuje do testu? Za pomocą narzędzi w konsoli Linux sprawdzamy oryginalne rozszerzenie pliku, które musi być dopasowane do typu pliku podczas uruchamiania w Windows.
- Statyczne skanowanie. Wykorzystujemy reguły Yara oraz skaner partnera technologicznego, aby dowiedzieć się więcej o zagrożeniu: uzyskać lepszy feedback o pliku i rodzinie malware, oraz aby wykluczyć niedziałające w Windows, niepasujące próbki.
- Dynamiczne skanowanie. Plik jest uruchamiany w Windows 10, gdzie sprawdzamy, czy wykazuje złośliwą aktywność.
Jeśli plik nie spełnia jednego z punktów, to jest odrzucany. Analogicznej kontroli poddawany jest kolejny adres URL.
W tych 5 krokach upewniamy się, że w naszym teście nigdy nie dochodzi do sytuacji dublowania się próbek. Oznacza to, że np. malware raz testowane w styczniu 2023 roku już nigdy nie zostanie zakwalifikowane do bazy testowej. Dzięki temu nasi czytelnicy i producenci mają pewność, że zawsze testujemy na unikalnych próbkach.
2. Analizowanie logów próbek malware i testowanych rozwiązań
Analizowane próbki w Windows przechodzą dokładną weryfikację na podstawie setek reguł – najczęściej stosowanych technik przez autorów złośliwego oprogramowania. Monitorujemy procesy systemowe, połączenia sieciowe, rejestr Windows oraz pozostałe zmiany dokonywane w systemie operacyjnym i systemie plików, aby dowiedzieć się więcej, czy i co malware robiło podczas analizy.
Oprócz monitorowania zmian dokonywanych przez malware śledzimy aktywność rozwiązania ochronnego wraz z jego reakcją na zagrożenie. Mierzymy też czas naprawiania skutków incydentu (tzw. Remediation Time).
Podsumowują logi Sysmon służą nam do określenia przydatności próbki malware do testu, a także do sprawdzania reakcji programu ochronnego na dane zagrożenie. Logi są niezbędne, aby szybko przeprowadzać maszynową analizę aktywności malware w Windows i reakcji zainstalowanego programu bezpieczeństwa.
3. Symulowanie rzeczywistego scenariusza
W badaniu symulujemy rzeczywisty scenariusz wtargnięcia zagrożenia do systemu poprzez adres URL z przeglądarki ze strony internetowej. Może to być strona przygotowana przez oszusta albo link wysłany ofierze poprzez komunikator, który następnie jest otwierany w systemowej przeglądarce.
Wszystkie produkty są testowane w tych samych warunkach z wykorzystaniem przeglądarki Firefox. Zatem odtwarzamy scenariusz cyberataku zbliżonego do tego, który można zobaczyć w prawdziwym świecie, wykorzystując techniki stosowane przez rzeczywistych napastników.
Wyniki w maju 2023
W maju 2023 r. wykorzystaliśmy 416 świeżych, unikalnych próbek malware pochodzących z Internetu.
Testowane rozwiązania do zainstalowania w domu i małym biurze:
- Avast Free Antivirus
- Bitdefender Antivirus Free
- G Data Total Security
- Kaspersky Plus
- Malwarebytes Premium
- Microsoft Defender
- Quick Heal Total Security
- Webroot Antivirus
- Xcitium Internet Security
Rozwiązania dla biznesu i instytucji rządowych:
- Emsisoft Business Security
- Malwarebytes Endpoint Protection
- Xcitium ZeroThreat Advanced
Producenci, którzy chcą nawiązać z nami współpracę, proszeni się o kontakt poprzez AMTSO lub bezpośrednio z nami na naszej stronie kontaktowej.
Test ochrony w liczbach
Na podstawie danych telemetrycznych z testu w maju 2023 r. przygotowaliśmy następujące zestawienie:
- W teście wzięło udział 12 rozwiązań ochronnych.
- Finalnie wykorzystaliśmy 416 unikalnych adresów URL z malware.
- Strony szyfrowane HTTPS (w teorii, bezpieczne) zawierały 33 próbek malware.
- 383 próbek malware hostowanych było przez protokół HTTP.
- Podczas analizy każda próbka szkodliwego oprogramowania dokonywała średnio 29 potencjalnych niebezpiecznych akcji w systemie Windows 10.
- Najwięcej malware pochodziło z serwerów zlokalizowanych w Holandii, USA, Rosji.
- Do hostowania malware najczęściej używano domen: .com, .org, .sh
- Średnia wykrywalność zagrożeń z adresów URL lub złośliwych plików przed uruchomieniem (poziom PRE-LAUNCH) wyniosła 69%.
- Średnia detekcja malware po uruchomieniu (poziom POST-Launch) wyniosła 31%.
- Uśredniony wynik blokowania malware przez wszystkich producentów to 99%.
Protokół HTTPS może być używany do rozprzestrzeniania malware. Zapamiętaj, że certyfikat SSL i tzw. kłódka przy adresie WWW nie zaświadcza o bezpieczeństwie strony!
Metodologia
Systematycznie rozwijamy metodologię, aby być na bieżąco z nowymi trendami w branży bezpieczeństwa i ochrony systemów, dlatego podajemy link do metodologii:
- Jak pozyskujemy malware do testów i jak je klasyfikujemy?
- W jaki sposób zbieramy logi z systemu Windows i programów ochronnych?
- Jak to wszystko automatyzujemy?
Jesteśmy członkiem grupy AMTSO, dlatego możesz mieć pewność, że nasze narzędzia i procesy testowania są zgodne z międzynarodowymi wytycznymi i są respektowane przez producentów.
Wyniki z testu
Najważniejsze dane techniczne oraz wyniki są dostępne na stronie RECENT RESULTS wraz z krajobrazem zagrożeń, który został opracowany na podstawie danych telemetrycznych z badania w maju 2023 r.
Ponadto od tej edycji będziemy systematycznie publikować dla producentów specjalne strony internetowe, które będą zawierać szczegółowe dane z testów.
Oto niektóre z nich:
Lista będzie systematycznie aktualizowana.
Wnioski z testu
Zwróć uwagę, że tzw. Remediation Time jest indywidualną zmierzoną wartością wyrażoną w sekundach i oznacza czas reakcji na próbkę złośliwego oprogramowania. W naszych testach musimy tak skonfigurować produkt, aby automatycznie podejmował możliwe najlepsze decyzje – zwykle jest to przeniesienie zagrożenia do kwarantanny albo zablokowanie połączenia przez firewall wraz z zapisaniem logów.
W większych organizacjach, które zatrudniają specjalistów ds. bezpieczeństwa, Remediation Time może być znacząco większy ze względu na podejmowanie decyzje przez człowieka.
W teorii im mniej czasu upływa od wejścia malware do systemu, aż do jego zauważenia oraz naprawienia incydentów.
Z perspektywy użytkownika końcowego najważniejsze jest wykrycie podejrzanej aktywności. Natomiast z perspektywy administratora najbardziej istotne jest zarejestrowanie danych telemetrycznych zagrożenia i ataków w konsoli produktowej, aby zareagować na incydent bezpieczeństwa (automatycznie lub ręcznie).
