AV-C opublikował bardzo obszerny raport, który może i nie przedstawia tego co najbardziej interesowałoby nas wszystkich – testerzy nie pokusili się o weryfikację skuteczności ochrony, a jedynie przedstawili możliwości i funkcje programów antywirusowych dedykowanych dla systemu Linux. Niemniej jednak warto się z nim zapoznać, gdyż zbiorczych informacji na temat „linuksowych” antywirusów jest na lekarstwo.
72-stronicowy dokument zawiera informacje na temat 18 programów antywirusowych: wymagania systemowe, opcje programów, podział na dom/firma, płatne/darmowe, instrukcja instalacji i deinstalacji:
- Avast File Server Security
- AVG Free Edition for Linux – darmowy, jednak nie jest rozwijany
- Bitdefender Antivirus Scanner for Unices
- Clam Antivirus – darmowy
- Comodo Antivirus for Linux – darmowy
- Dr.Web Anti-Virus for Linux
- eScan Anti-Virus for Linux
- ESET NOD32 Antivirus for Linux Desktop
- F-prot Antivirus for Linux Workstation – darmowy, jednak nie jest rozwijany
- G DATA Client Security Business
- Kaspersky Anti-Virus for Linux File Server
- Panda Endpoint Portection Plus for Linux
- Seqrite Antivirus for Linux
- Sophos Anti-Virus for Linux – darmowy
- Symantec Endpoint Protection for Linux
- Trend Micro ServerProtect for Linux
Biorąc pod uwagę małą popularność „pingwina”, która ma szalenie duże znaczenie w przypadku tworzenia złośliwego oprogramowania oraz różną architekturę budowy systemów Windows-Linux, ten drugi jest znacznie mniej podatny na wykonywanie szkodliwego kodu.
Jeśli więc nie zdecydujesz się na instalację antywirusa w systemie Linux upewnij się, że postępujesz zgodnie z poniższymi wskazówkami bezpieczeństwa:
- Upewnij się, że zainstalowane oprogramowanie jest zawsze aktualne.
- Korzystaj z narzędzi i pluginów typu „anty-phishingowych” w przeglądarkach. Podatność Linux’a na infekcję jest dużo mniejsza niż w przypadku Windows, jednak dla stron phishingowych nie ma znaczenia z jakiego korzystasz systemu.
- Oprogramowanie instaluj wyłącznie z zaufanych repozytoriów.
- Nie loguj się do systemu jako root. Instalując oprogramowanie wykorzystuj narzędzie „sudo”.
- Używaj mocnych haseł – skomplikowanych, lecz niekoniecznie bardzo długich. Przykład: „Moja Dziewczyna jest sexy na 110%!” – „MDjsn110%!” – prawda, że złożone i łatwe do zapamiętania hasło?Małe i wielkie litery, cyfry oraz znaki specjalne.
- Wyłącz usługi, z których nie korzystasz.
- Nie uruchamiaj w terminalu poleceń, których nie rozumiesz.
- Zadbaj o backup danych i systemu.
- Zainstalowany antywirus może posłużyć jako skaner dla przenoszonych plików pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi.
Pełny raport: http://www.av-comparatives.org/linux-reviews/
